Ένα από τα ωραιότερα τοπία του χωριού μας.

Η τεχνητή Λίμνη του Μαραθώνα είναι μία τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε με σκοπό τη συγκέντρωση νερού για την ύδρευση της Αθήνας. Σχηματίσθηκε από την ανέγερση του Φράγματος του Μαραθώνα στη συμβολή των χειμάρρων Χαράδρου και Βαρνάβα και σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από την κωμόπολη Μαραθώνας Αττικής.

Η Λίμνη του Μαραθώνα ήταν το κυριότερο απόθεμα νερού για την ύδρευση της Αθήνας από το 1931, οπότε άρχισε να δίνει νερό, μέχρι το 1959. Το 1959 άρχισε να λειτουργεί σύνδεση παροχής από τη λίμνη Υλίκη, ενώ από το 1981 το περισσότερο νερό για την ύδρευση της ελληνικής πρωτεύουσας προέρχεται από την τεχνητή Λίμνη του Μόρνου. Σήμερα πλέον όλο το νερό της Λίμνης Μαραθώνα δεν θα επαρκούσε παρά μόνο για λίγες ημέρες υδροδοτήσεως της Αθήνας.

Η έκταση της λίμνης με το νερό στο ύψος του υπερχειλιστή είναι 2,45 τετρ.χιλιόμετρα (2450 στρέμματα) και το μέγιστο βάθος της είναι 54 μέτρα. Η λίμνη συγκεντρώνει νερά από μία περιοχή, που ονομάζεται λεκάνη απορροής, εκτάσεως 118 τετρ. χιλιομέτρων, με μέση απόδοση 14.400.000 m³ ανά έτος, με μέση ετήσια βροχόπτωση της τάξης των 580 χιλιοστών. Ο μέσος όγκος της λίμνης είναι 12.000.000 m³, ενώ ο μέγιστος όγκος (χωρητικότητα) είναι 41.000.000 m³ (από τα οποία μπορούν να αντληθούν τα 34.000.000).

Η κορυφή του φράγματος βρίσκεται σε υψόμετρο 227 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και ο πους (βάση) του σε υψόμετρο 173 μέτρα. Ο υπερχειλιστής, όμως, βρίσκεται σε υψόμετρο 223 μέτρων και αυτό είναι το μέγιστο υψόμετρο της επιφάνειας της λίμνης πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Η παροχή του υπερχειλιστή ανέρχεται σε 520 m³/sec. Το φράγμα κατασκευάσθηκε από την αμερικανική εταιρεία ULEN (η οποία διατήρησε, βάσει του συμβολαίου, την ιδιοκτησία της εταιρείας υδρεύσεως της πρωτεύουσας μέχρι το 1974). Η κατασκευή του φράγματος διήρκεσε από το 1926 μέχρι το 1929.

Λίγα Λόγια για τη Μάχη μας.

Η Μάχη του Μαραθώνα (α-ε. Μάχη τοῦ Μαραθῶνος) διεξήχθη το 490 π.Χ, κατά τη διάρκεια της πρώτης περσικής εισβολής στην Ελλάδα, μεταξύ των Αθηναίων, μαζί με τους Πλαταιείς, και των Περσών υπό την ηγεσία των στρατηγών Δάτη και Αρταφέρνη. Η μάχη υπήρξε το αποκορύφωμα της πρώτης προσπάθειας των Περσών, υπό την ηγεσία του Μεγάλου Βασιλιά Δαρείου Α', να υποδουλώσουν την Ελλάδα. Η πρώτη περσική εισβολή στην Ελλάδα ήταν απάντηση στην υποστήριξη της Ιωνικής Επανάστασης από τους Έλληνες, όταν οι Αθηναίοι και οι Ερετριείς έστειλαν στρατιωτική δύναμη για να υποστηρίξουν την προσπάθεια των πόλεων της Ιωνίας να απαλλαγούν από τον περσικό ζυγό. Οι Αθηναίοι και οι Ερετριείς κατέλαβαν τις Σάρδεις εκτός της ακρόπολης, αλλά μετά υπέστησαν βαριές απώλειες και αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Σε απάντηση αυτής της εκστρατείας, ο Πέρσης βασιλιάς Δαρείος Α' ορκίστηκε να καταστρέψει την Αθήνα και την Ερέτρια.
Όταν η Ιωνική Επανάσταση έληξε με τη νίκη των Περσών στη ναυμαχία της Λάδης, ο Δαρείος άρχισε να σχεδιάζει τη κατάληψη της Ελλάδος. Το 490 π.Χ, έστειλε θαλάσσια δύναμη υπό την ηγεσία του Δάτη και του Αρταφέρνη δια μέσου του Αιγαίου, για να καταλάβουν τις Κυκλάδες, και μετά να επιτεθούν στην Αθήνα και στην Ερέτρια. Διασχίζοντας την Εύβοια στα μέσα του καλοκαιριού, μετά την επιτυχή εκστρατεία στο Αιγαίο, οι Πέρσες πολιόρκησαν και κατέλαβαν την Ερέτρια. Τότε η περσική δύναμη έπλευσε προς την Αττική και στρατοπέδευσε σε στένωμα του εδάφους, κοντά στην πόλη του Μαραθώνα. Οι Αθηναίοι, με μικρή βοήθεια από τους Πλαταιείς βάδισαν προς το Μαραθώνα, και κατάφεραν να κλείσουν τις δύο εξόδους των στενών. Για πέντε ημέρες, οι αντίπαλοι δεν έκαναν καμία κίνηση. Τότε, οι Αθηναίοι (για μη σαφείς λόγους) αποφάσισαν να επιτεθούν στους Πέρσες. Παρά την αριθμητική υπεροχή των Περσών, οι Αθηναίοι οπλίτες αποδείχθηκαν περισσότερο αποτελεσματικοί κατά του ελαφρού περσικού πεζικού, διαλύοντας τις πτέρυγές του πριν στραφούν προς το κέντρο της περσικής παράταξης.
Η νίκη στον Μαραθώνα σήμαινε το τέλος της πρώτης περσικής εισβολής στην Ελλάδα, και την επιστροφή των Περσών στην Ασία. Τότε ο Δαρείος άρχισε να ετοιμάζει ένα νέο μεγάλο στρατό για να καταλάβει όλη την Ελλάδα - ωστόσο, το 486 π.Χ, οι Αίγυπτιοι επαναστάτησαν, και αναβλήθηκε επ' αορίστον οποιαδήποτε εκστρατεία εναντίον της Ελλάδας. Μετά τον θάνατο του Δαρείου, ο γιος του Ξέρξης Α' ξανάρχισε τις προετοιμασίες για τη δεύτερη εκστρατεία στην Ελλάδα, η οποία άρχισε το 480 π.Χ.
Η Μάχη του Μαραθώνα αποτέλεσε ορόσημο των Περσικών Πολέμων, αποδεικνύοντας στους Έλληνες ότι οι Πέρσες μπορούν να ηττηθούν - ο τελικός θρίαμβος των Ελλήνων σε αυτούς τους πολέμους φαίνεται να άρχισε από τον Μαραθώνα. Δεδομένου ότι στα επόμενα διακόσια χρόνια επήλθε η ακμή του κλασικού ελληνικού πολιτισμού, ο οποίος επηρέασε τις μετέπειτα Δυτικές κοινωνίες, η Μάχη του Μαραθώνα θεωρείται συχνά ως μια σημαντική στιγμή στην ευρωπαϊκή ιστορία. Για παράδειγμα, ο Τζον Στιούαρτ Μιλ θεωρεί ότι «η Μάχη του Μαραθώνα, αν θεωρηθεί και ως γεγονός της ιστορίας της Βρετανίας,

είναι πιο σημαντικό από τη μάχη του Χέιστινγκς». Η Μάχη του Μαραθώνα είναι πιθανώς πιο γνωστή ως έμπνευση για τον Μαραθώνιο Δρόμο. Παρά το γεγονός ότι είναι ιστορικά ανακριβής, ο θρύλος του Έλληνα αγγελιαφόρου που έτρεξε ως την Αθήνα για να αναγγείλει τα νέα της νίκης, έγιναν έμπνευση αυτού του αθλητικού γεγονότος, το οποίο εισήχθη στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896.

Μουσείο Μαραθώνα

Μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου

Ο Τύμβος

Ο ιστορικός Τύμβος     

Η πρώτη μας ανάρτηση

Καλή μας αρχή. Με το Διευθυντή του σχολείου μας αρχίζουμε να δημιουργούμε, συμμετέχοντας σε πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό.